Belgijscy laureaci Nagrody Nobla i słynni wynalazcy, o których warto pamiętać

Co roku w październiku ogłaszana jest krótka lista osób nominowanych do Nagrody Nobla, czyli oficjalne rozpoczęcie sezonu przyznawania nagród! Patrząc wstecz na 120 lat bogatej historii, Belgowie zdobyli tę prestiżową nagrodę aż dziesięć razy. Ale czy pamiętasz nazwiska jakichś laureatów? Dowiedz się, którzy znani belgijscy zwycięzcy i inni wynalazcy zapisali się na kartach historii.

Żaden Belg nie znalazł się w tym roku w finałowej puli laureatów, więc nie ma szans, aby któryś z Belgów został uhonorowany podczas ceremonii 10 grudnia, w rocznicę śmierci Alfreda Nobla. Ostatnie odznaczenie Belgów przypada na rok 2013, kiedy François Englert otrzymał tę nagrodę w dziedzinie fizyki za przewidywanie bozonu Higgsa, cząstki, która nadaje masę innym cząstkom. Englert podzieli się swoją nagrodą z Peterem Higgsem z Wielkiej Brytanii.

Pokojową Nagrodę Nobla Belgowie zdobyli już cztery razy.

W 1904 r. Instytut Prawa Międzynarodowego z siedzibą w Gandawie otrzymał pierwszą w historii belgijską nagrodę Nobla. Instytut został współzałożony przez Gustave Rolin-Jaequemyns po wojnie francusko-niemieckiej w 1873 roku. Został uhonorowany za zaproponowane regulacje dotyczące stosunków międzynarodowych.

Pięć lat później, w 1909 roku, były premier Auguste Beernaert wraz z Paulem Henri Balluet d’Estournelles de Constant z Francji zdobyli Pokojową Nagrodę Nobla za swoje wysiłki na rzecz prawnego wprowadzenia pokoju międzynarodowego.

W 1913 roku na scenę wszedł Henri La Fontaine. Jako ekspert prawny i członek Belgijskiej Partii Robotniczej specjalizował się w mediacji międzynarodowej i był orędownikiem powszechnych wyborów, prawa do edukacji oraz praw kobiet i pracowników.

Być może najbardziej znanym belgijskim laureatem Nagrody Nobla jest ojciec Dominique Pire. Otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla za zaangażowanie na rzecz uchodźców podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu oraz walkę o ludzką godność. Ojciec Pire był sercem organizacji Vredeseilanden.

Nagroda nobla w medycynie: do trzech razy sztuka

Belgowie trzykrotnie zdobyli Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny. W 1919 roku Jules Bordet był pierwszym Belgiem, który zdobył tę prestiżową nagrodę za swoją pracę jako immunolog i mikrobiolog w Instytucie Pasteura w Paryżu.

Corneille Heymans otrzymała najwyższe uznanie w 1938 r. za wykazanie, jak organizm mierzy ciśnienie krwi i poziom tlenu i jak ta informacja jest przekazywana do mózgu. Heymans założył ośrodek badawczy farmakologii na Uniwersytecie w Gandawie, w którym studiował Paul Janssen z Janssen Pharmaceutica. Albert Claude i Christian de Duve otrzymali nagrodę za swoje badania nad komórkami biologicznymi.

Nagroda Nobla w chemii i literaturze: jeden jest najbardziej samotną liczbą

Tylko raz w historii tego kraju Belg otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii (1977) i literatury (1911). Belgijski fizyk pochodzenia rosyjskiego Ilya Prigogine jest uważany za jednego z twórców teorii chaosu i otrzymał nagrodę za wkład w rozwój termodynamiki nierównowagowej procesów nieodwracalnych. Popularny pisarz Maurice Maeterlinck pisał poezję i sztuki francuskie. Jego najbardziej znanym dziełem jest „Błękitny ptak” z 1908 roku.

Kilka różnych ale interesujących faktów

Gdyby za każdy przełomowy wynalazek przyznano Nagrodę Nobla, Belgia z pewnością dostałaby mnóstwo wyróżnień. Od kaset magnetofonowych i lodówek po odstraszacze komarów i czujniki parkowania – lista nowości z tego kraju jest imponująca. Oto kilka wartych zapamiętania:

• Ferdinand Peeters był ginekologiem i naukowcem. Określił prawidłowy skład dzisiejszej pigułki antykoncepcyjnej.
•  Antoine-Joseph Sax, lepiej znany jako Adolphe Sax, był konstruktorem instrumentów muzycznych. Zdobył wieczną sławę dzięki wynalezieniu saksofonu.
•  Jean Neuhaus, renomowany producent czekolady, wprowadził na rynek pierwsze czekoladki z miękkim nadzieniem i tak narodziła się pralina.
• Georges Henri Joseph Edouard Lemaître był belgijskim księdzem, astronomem, kosmologiem, matematykiem i fizykiem. Jest twórcą tego, co obecnie nazywa się Teorią Wielkiego Wybuchu.
•  Etienne Sokal jest belgijskim pediatrą, który w 2007 r. trafiła na pierwsze strony gazet dzięki szczepionce na mononukleozę, znaną również jako gorączka gruczołowa.
•  Robert Cailliau jest belgijskim informatykiem i razem z Timem Berners-Lee jednym z twórców światowej sieci internetowej.

Praca dla Link2work nie przyniesie Ci Nagrody Nobla, ale możemy zagwarantować Ci satysfakcjonującą pracę i wspaniały czas w Belgii. To jest bezcenne! Daj nam znać, jak możemy Ci pomóc.

---